Zes (6!)verschillende hooggeleerde procedures of protocols om Covid bij zwangeren aan te pakken hebben zich vandaag in mijn mailbox genesteld, je hebt de keuze uit gerespecteerde internationaal zelfbenoemde referentie clubjes met klinkende acronymen als ISUOG , ISIDOG, FMF, WHO of de meer nationale en regionale varianten om dan nog maar te zwijgen over onze huisproductie van protocols. Door de massa goedbedoelde richtlijnen nemen onzekerheid en discussies toe, het gezond verstand wordt begraven onder een bedje van witte procedurebloemen. In plaats van zelf na te denken wat er zinvol en veilig is begint men eindeloos discussies over welke regeltjes er gevolgd moeten worden, een diepmenselijke drang tot geleid worden door geboden die ellende baart al van voor Mozes en zijn 10, via Romeinen en Carolingers, een verlamd Russisch Tsarenrijk en een check-and- control Amerika dat geparalyseerd wordt als iets buiten de regeltjes valt. De Belg die zijn plan trekt heeft net dankzij dat je- m’en-foutisme tot nu overleefd. Best grappig hoe één patiente een gestage stroom van collegae die fysiek of telefonisch dringend met mij moeten overleggen omdat de dame het had aangedurfd een situatie te scheppen waar we geen protocol voor hadden; gelukkig zijn er van die hele nuchtere helder denkende infectiologen en tropenartsen die dat zonder protocol kunnen oplossen. Met beperkte middelen werken, we zijn het hier niet gewoon en plots moeten we wel, wat Afrikaanse ervaring en mentaliteit komt nu extra goed van pas ( en bespaart ook buiten deze gekroonde tijden menige zwangere bij ons zinloze onderzoeken maar dat is een ander verhaal). En toch een nieuw stel hersenen na zo een dag is welkom boven mijn gemaskerde bakkes.
Eén of ander goede ziel deelde witte rozen uit bij de uitgang van het ziekenhuis, best een mooi gebaar, doet me denken aan het intens eenvoudige lied ‘The Rose’ dat sluit met ‘just remember in the winter far beneath the bitter snows, lies the seed that with the sun’s love in the spring becomes the rose’, ik zing het elke avond en alleen al mijn zwijgen daarna maak de wereld een mooiere plek.
Het zou natuurlijk ook kunnen dat een lading niet verkocht geraakte rozen uit Kenya werd verkwanseld, maar dat maakt ze niet minder mooi, met een andere naam ruiken ze even zoet…
Onderweg 