Deze morgen, .6.55 uur, onverwachte telefoon van een onbekend nummer, een jonge vrouwenstem. Dat de vergadering om 7 uur waarschijnlijk niet door zal gaan?  Oeps , helemaal vergeten in  deze dagen van rererereorganiseren. Zeven uur ‘s morgen is een mooi uur om masterstudenten te ontmoeten en hun onderzoeksvorderingen te bespreken, proeven ze meteen van het leven als arts als je voor een ‘snijdende’ discipline ( heelkunde, gynaecologie, orthopedie…) gaat. Gelukkig is daar Zoom en Skype en het hele cohort, snel herboeken naar online overleg morgen. Het is fors wennen, al dat schermoverleg, we zullen een deel ervan bewaren, van een deel opgelucht zijn dat we mekaar terug echt kunnen ontmoeten. Je merkt dat er vooral nu extra veel nood aan overleg is, onze medewerkers lopen wat verloren door alle aanpassingen.

 Enorm respect heb ik voor de afdelingen die van de meest gevarieerde andere medische aandoeningen naar Covid zijn overgeschakeld. De verpleegkundigen die zich in enkele uren tijd herscholen, de artsen die na jarenlang liesbreuken en galblazen te opereren plots tot Covid specialisten moeten ontplooien, de begeleidend teams van ziekenhuishygienisten, infectiologen intensivisten.en anderen die dat allemaal mee in goede banen moeten leiden. Nood aan begeleiding hebben we nu zo sterk. Zelf voel ik me even onzeker hierover al een jonge arts, ervaring heb ik niet met zo n virale uitbraak ( in Afrika met cholera en zo, maar dat kennen we , makkelijk zat dan). En ik geef toe, het voelt zo wat onveilig ineens allemaal, een schorre keel na een dag door een masker articuleren, diep in mij groeit de angst : het zal toch geen…  ik denk dat elke gezondheidswerker dit gevoel herkent.

Het masker als schijnbescherming: je ziet ze wel in de supermarkt, al die mensen met een ‘chirurgisch’ masker; met de neus erboven (want dat ademt anders moeilijk) rustig hun besmette druppels sproeiend over lichamen en losse appels. De rijkerds in bezit van hun persoonlijke en ongewassen PPF3 masker, hoe ze het met hun snoet verborgen zo lang volhouden is de vraag, zijn er al mensen die s avonds hun neus mee hebben afgezet met het masker? Niet dat het lang beschermt, maar dat schijnt nog niet breed bekend te zijn, na enkele uren gebruik verversen of reinigen op bijzondere wijze. Ooit i,n SARS-tijd controleerde mij in een aziatische luchthaven een immerglimlachende douanier naast een blauw schemerlampje,  geen masker nodig hij voelde zich volkomen veilig, in tegenstelling tot zijn collega zonder blauw lampje, fors gemaskerd en compleet onverstaandbaar ( ‘oeieninya!’*) snauwend . Onder het gezellig blauwe lichtje ‘kill all visus (sic!) and bacteria’, geloof doet leven. Of stond daar dat in het land van de blinden eenoog koning is?

Het gezonde verstand geraakt ondergesneeuwd, er wordt hevig plannen gemaakt waarbij men zich verliest in de details van de details ( zoals de volslanke labomens in zijn geliefde media uitkreet). Een loshangende tentdoek aan de ingang waar wel wat  dodelijke snot aan zou kunnen kleven, elke zieke mens wordt als een gevaar aanzien waar je enkel volledig vermomd in astronautenpak mee communiceert. Ook als die mens een gezonde ( niet hoestende, niet koortsige)jonge zwangere vrouw is die omwille van een stuitligging een keizersnede heeft gekozen en die sommigen nu reeds tevoren graag in complete afzondering zouden opsluiten. Geen eenvoudige opdracht om in deze tijden het bos door de bomen te zien, de echte risicos ( een anesthssist die een kwak longslijm in haar gelaat gehoest krijgt) los te maken van de vermeende ( gynecoloog die een klodder bloed over de voeten voelt zwemmen of dezelfde anesthesist die een ruggeprik toedient en zich dus aan de minder gevaarlijke zijde van het doelwit bevindt). Die eerste anesthssist moet alle preventie toepassen in de derde graad, de gynecoloog waterdichte schoenen aantrekken, de tweede anetsheist een gewoon masker en bril dragen. Angst zal ons verstand belemmeren om dit alles rationeel toe te passen. Het fijne is dat wanneer w eonze maskers afzetten , idereen zijn echte gelaat zal tonen, bleek rond de mond.

*’your passport’